Dag 36- diverse vrijdagklusjes

Gisteren was het vrijdag. Op vrijdag staan naast de klusjes van de ochtendroutine, twee andere basisklusjes op het programma. Op vrijdag zijn dat het kasboek en het uitzetten van mijn medicatie.
Als ik klusjes niet inplan, dan doe ik het gewoonweg niet. Wanneer ik klusjes inplan zie ik dit als een afspraak met mezelf. ;-)
Maar... Ik had ook een té lang liggend klusje op het programma staan.

Deze zaadjes hadden begin september al gezaaid moeten worden. Gelukkig is het nog steeds september, en vind ik dat de zaadjes ook eind september nog gezaaid konden worden. Willem-Beer is het met me eens.

Manlief en ik kweken graag zelf bloemen, planten, kruiden en groenten. Een zak met Zaai & Stek Grond hebben we in principe altijd wel "in huis". (Lees: de tuin).

Theoretisch gesproken zouden er over (een tijdje) acht Calendulas  moeten uitkomen. Dit is altijd spannend, want soms wil het ook weleens niet aanslaan. Het enige wat ik kan doen is afwachten.
(Wanneer ik iets aan het opkweken ben moet ik altijd aan het verhaaltje over Jip en Janneke denken die de aardbeien uit de grond aan het kijken zijn.)

Deze bol lag ook al een tijdje binnen op de kast. Een bol gaat écht alleen maar groeien als je hem in de grond stopt. :-) Iets planten is voor mij fysiek best zwaar. Maar ach, ik dacht: "Ik kan het altijd proberen". (In het kader van beren van mijn weg halen).
De bol heb ik ook daadwerkelijk zélf geplant. Op het moment dat ik hier mee bezig was, kwam ik erachter waarom manlief dit altijd doet. ;-)
Tijdens het uitpakken van deze bol is er een mysterie opgelost. Ik vond onze kast al een tijdje een "wietlucht" hebben (en nee, manlief en ik blowen niet). Omdat op deze kast een tijdje de wierrookhouder had gestaan dacht ik dat het hier aan lag. Het blijkt dat deze bol een "wietlucht" heeft. Nu maar hopen dat we in het voorjaar niet opgepakt worden... :-)

Na dit tuinklusje besloot ik de vloer te gaan swifferen op lekkere muziek uit mijn "jeugd".

Jeugd is relatief vandaar de aanhalingstekens. :-) Dit is een singeltje, ook al zo nostalgisch.

De hele stapel met singeltjes had ik in mijn handen. Vluchtig heb ik er doorheen gekeken. Deze drie ga ik écht niet missen. Hup! Gelijk in de doos voor de kringloop. (Nu ik naar de foto kijk, bedenk ik me dat ik het singeltje van de "mini animals" voor een opdracht op school heb gebruikt. Gelukkig is de herinnering wél gebleven).

En toen moest ik er echt aan geloven. Het kasboek. Doordat ik het nu veel beter bij hou, gaat het invoeren van de bonnetjes een stuk sneller. De spaarzegels had ik al eerder ingeplakt, dus dat scheelde weer wat tijd.

Dit afsprakenkaartje is van de tandarts, ik stelde het steeds uit om de afspraak op de nieuwe kalender te zetten. Waarom? Ik heb werkelijk geen idee. Misschien omdat naar de tandarts gaan niet leuk is?
Wat wél leuk is, is onze mooie nieuwe kalender voor volgend jaar.

Zo`n kalender moet toch uitnodigen om van alles te noteren?

Hier staat de eerste afspraak voor volgend jaar: een bezoekje aan de tandarts. Het afsprakenkaartje kon naar het oud-papier. Dit scheelt weer ruimte in de portemonnee. Het geeft ook ruimte in mijn hoofd. Het is weliswaar een klein klusje, maar wel een klusje die in je hoofd blijft zoemen. 

Vervolgens was tijd voor mijn laatste basisklusje van de vrijdag.

Het uitzetten van mijn medicatie.

 

En toen? Toen kwam manlief vroeg thuis en hebben we lekker vroeg gegeten. Manlief heeft de boodschappen gedaan. En ik heb mijn gereserveerde boek opgehaald. (Lezen kan heel ontspannend zijn, nu nog de tijd nemen voor deze ontspanning). :-)